Virane Gönlüm

Hükmü verilir firari yüreğin zaman zaman
Yüreğim yüreksiz
Köhnedir hayatın pembe panjurlu evleri
Bahçesinde gülleri sahtedir
Mısraları ayakların basıldığı bir paspas
Geceleri yalnızlığın alevlediği yangındır
Yıldızları iki küçücük nefes
Acıları andan öte bir ahtır
Yıkkınlığı kaybedişidir sevdiğini…

Akşamın insanları vardı bugün gönlümün çilehanesinde
Yıldızların ateşiydi benliğimi kaplayan.
Sadece göz kırpan böceklerin selamı vardı kapımda,
Sadece ılık bir rüzgarın dudakları öptü yanaklarımdan.
Gece tanıktı gözyaşlarıma
İnci kanadıyla dolanan yağmur tanıktı ıslak yanaklarıma…

Bir Mecnundum her geçenden medet bekleyen.
Bir gönlü yanık bulsaydı yüreğimin gizemlerini,
Anlardı bu delinin dertli dizelerini.
Bir sitemin nefesinde aşkın gizemli büyüsü
Dost bakışların sattığı vefanın son harfinde saklanan
Aşka kırık bir nümanın son satırı aşknamesinde..
Aşk nüma bir hayalin mısralarda son buluşu..

Ey gönlü yıkık Nuh tufanı..
Ey yüreğinde ufukların maviliği saklı
Ey yıllarca satırlarımı süsleyen derd dermanı
Ağlarsan gözlerimden yaş eksik olmaz.
Gülersen dudaklarım kendiliğinden gösterir dişlerimi.
Ellerini açtığında,
Beş vakit namazda,dualarında,
Unutma yüreğini,
Unutma bu gönlü viraneyi…